Biografie Jeaneth

“In de vroege ochtend op 22 december 1965, de winter zonnewende, ben ik geboren. Als kind hield ik al van muziek, dans en iets intuïtief uitbeelden. Kennelijk heb ik een rijke innerlijke beleving. Ik zag mezelf als een dansende Heidi op een berg: vrijheid, blijheid.  Met een liefde voor het leven en de natuur.

Het was een geluk dat familie in Liechtenstein woonde. Hier is ongetwijfeld mijn liefde voor de bergen gevoed. Wat kon ik er genieten van het uitzicht. Thuis had ik een eigen Heidi-jurkje bedacht en danste op alpenmuziek. Dat herinnerde me aan dat vrije en warme gevoel. Mijn droomberoep was Reisleidster. Met mensen onderweg zijn in verre landen……”

Op m’n 7e, werd ik om gezondheidsredenen voor langere tijd opgenomen in een medisch kindertehuis in Egmond aan Zee. Wat had ik een heimwee. Toen ik 13 was, overleed mijn vader plotseling aan een hartaanval. Het zijn twee ervaringen die ik als traumatisch heb ervaren. Mijn moeder kon de draad niet oppakken, zij werd op jonge leeftijd dement en overleed daaraan. Alle ervaringen had ik tot in detail in me opgenomen en “veilig verstopt”.

Het uitte zich in vele levensvragen. En in angst, in een onrustig overprikkeld zenuwstelsel. Op school werd ik een rebel. Naar het journaal kon ik niet kijken. Het voedde mijn angst. Ik stond continu in een ‘staat van paraatheid’. Ondertussen zocht ik alles uit waar ik rustig van kon worden. Achteraf is mijn gevoel van schaamte en angst, een drive geworden om alles uit het leven te halen. Op het kerkhof keek ik vaak naar teksten op grafstenen. “Eindelijk rust, hier rust, etc”. Kon de mens dan geen rust vinden tijdens zijn leven?

“Op m’n 22e begon mijn zoektocht:
waar vind ik rust, wat is leven, wat is dood?”

In mijn jeugd heb ik Ballroom en Latin gedanst. Als ik in mijn dansjurk de vloer op ging, leek het alsof de wereld om mij heen verdween. Mijn droom als reisleidster maakte plaats voor een baan als Human Resource manager bij een bank. Later in combinatie met een gezin. Ik ben getrouwd en moeder van een zoon en dochter.

keerpunt

Vele praat-therapieën over mijn verleden heb ik gevolgd. In mijn hoofd had ik alles geanalyseerd.
Een besef dat ik een lichaam heb, ontstond toen ik fysieke klachten kreeg. Een signaal om naar mijn lichaam te leren luisteren.

Tijdens een persoonlijk leiderschapsweek in Zuid-Frankrijk zag ik in dat ik ver afgedwaald was van ‘de Heidi in mij’. Bovenop een berg schreeuwde ik uit dat ik goed ben zoals ik ben en ik voortaan míjn leven ga leiden. Mijn baan besloot ik op te zeggen.

“Hier nam ik gebeurtenissen waar, die ik met mijn verstand niet meer begreep. Het leek te toevallig.
Ik voelde een soort roep, dat deze week een keerpunt in mijn leven zou worden.”

Mijn nieuwsgierigheid bracht me naar een nieuwe werkelijkheid: leren voelen in mijn lichaam. Ik volgde opleidingen om lichamelijk en energetisch bewuster te worden en anders te leren voelen en kijken. Een dieper inzicht en erkenning voor mijn gevoelige zenuwstelsel. Daar waar mijn grootste pijn ligt, ligt mijn grootste uitdaging.
Het leek wel alsof er een nieuwe heimwee ontstond….een verlangen om thuis in mezelf te komen.

ontstaan Zonne-Wende

In Frankrijk is in 2006 het moment van ommekeer gekomen. De naam Zonne-Wende is tijdens een zomervakantie op de Noordkaap ontstaan. Het is er dan 24 uur licht. Voor mij symbolisch het Licht dat er altijd is. Ook als we het zelf even niet kunnen zien.
Kennelijk is er in mijn leven af en toe een spel tussen bergen, lucht en zon waar er op een of andere manier een ervaring ontstaat waaruit iets nieuws voortkomt op het juiste moment.

als ik dans

Ik merkte wat lichaamsgerichte therapie met me deed. Ook daarin begon ik me te verdiepen. Het lichaam heeft een celgeheugen. Naast gesprekscoaching zocht ik een vorm voor lichaamsbewustzijn. Een coach vroeg mij “waarin kan je dan écht jezelf zijn?” Ik zei “als ik dans. Maar ja, nu ben ik boven de 40….” Toch liet dit inzicht me niet los. Een nieuwe ontdekkingreis begon. Ik zocht een dansvorm die mij in hart en ziel kon bewegen en die “mij bij elkaar houdt”.

klassieke muziek

Ik startte de opleiding Danstherapie methode Querido. Mijn emoties begonnen weer te stromen. Voor het eerst voelde ik de helende werking van klassieke muziek. Hier werd ik bewuster van een basisvertrouwen. Onze wezenskern, een oerbron die in je zit verbonden met een groter geheel. Noem het zoals je wilt. “Levensbron, God, Liefde…”

Tijdens de afronding van de Danstherapie keek ik naar de video “Engelwerken” van Friedel Kloke-Eibl, van het Instituut voor Meditation des Tanzes – Sacred Dance in Duitsland. Ik wist het meteen, dit wordt mijn vervolgstap! We dansen o.a. op keltische, klassieke en religieuze muziek. Religieuze muziek is zoveel meer dan kerkmuziek. Het begeleid je op je reis van je hoofd naar het hart. Net als religie meer is dan kerk. Regelmatig trek ik de natuur in en ervaar een diepe verbondenheid en schoonheid. Ook als ik dans, ervaar ik een diepe verbondenheid. Ik ben op zoek naar de hemel op aarde, naar de goddelijke vonk in mijzelf.

In 2014 heb ik de opleiding tot Docent afgerond. In 2019 volgde ik een Aufbaustudium bij Friedel Kloke-Eibl, regelmatig volg ik bijscholingen.

thuis

Meditation des Tanzes ervaar ik als een weg in de stilte (terwijl ik in beweging blijf) een verlangen om telkens opnieuw met mijn diepste wezen in contact te komen. En soms overvalt mij zo’n gevoel van “Thuis in mezelf”. Dat geeft mij rust.

alles is één: word een reisleider over je Zelf

Mijn eindscriptie schreef ik over de dans ‘Alles is Een’. Een weg van chaos naar eenheid (heelheid). Net toen ik het idee had dat ik heelheid had ontdekt, werd ik door een licht hartinfarct geraakt. Het heeft mij diep geraakt. Alsof ik weer in chaos lag. Maar deze bijzondere ervaring, opnieuw een keerpunt, heeft mij geleid naar een nieuwe waarheid…hoe ritmisch en geordend het leven is, hoe ik gedragen wordt. Ik heb veel inzicht en kracht uit deze ervaring gekregen.

Onlangs heb ik de studie Jungiaanse Psychologie afgerond. Jungiaanse Psychologie past bij mij omdat ik graag symbolisch en in beelden denk. Ook ben ik door deze studie overtuigd geraakt dat het belangrijk is om een sterk ego op te bouwen dat je ware essentie, je pure Zelf, steeds meer kan bevrijden en je daardoor je emoties kunt reguleren. Neem de leiding over je zelf. Doe zelfkennis op, integreer de kennis in je en word de reisleider over je Zelf. Je hebt een zelfhelend vermogen.

Het zijn de ervaringen die me levensvertrouwen geven en die de positieve krachten van de “Heidi in mij” los maken.

het leven vieren

Ik balanceer tussen uitersten in mezelf. Een uitbundige kant, die het leven groots wil vieren. En een kant die zich regelmatig in stilte terugtrekt.
De Heidi is eigenlijk altijd op zoek geweest naar een soort levenswijsheid. Een diepere verbinding met al wat er is. Het lukt me steeds beter om actief in het leven te staan waarbij ik tegelijkertijd innerlijk stil en vrij kan zijn.
En hoop ik dat ik nog heel lang mijn vreugde in dat wat ik beleef, mag ervaren en delen met anderen.
Omarm jezelf, omarm het leven!

lieve groet,
Jeaneth